Ik keek de kring rond en nam een laatste hap adem. Het was mijn beurt me voor te gaan stellen in deze groep mensen die ik vandaag (op een enkeling na) voor de eerste maal zag. In de uren hiervoor had ik al wat opties daarvoor door mijn hoofd laten gaan. Met name de laatste…
Auteur: Xandra van Hooff
Een sprankje hoop is alles wat je soms nodig hebt om te durven geloven in de aanwezigheid van licht
‘Hoi Xandra’ hoorde ik de jonge vrouw zeggen die voor me stond. ‘Ik moest even kijken, maar ik wist gelijk waar ik je van herkende. ‘Hoe gaat het met je?’ Ik slik. De jonge vrouw is een oud-collega en de laatste keer dat we elkaar zagen, voelde ik me een hoopje verslagen ellende; een schimp…
30-dagen minder klagen
De afgelopen dagen heeft er een soort positieve orkaan in me gewoed. Een storm aan emoties die alles wat ik eerder ervoer in een nieuw daglicht zette. Het begon op de eerste dag na een drukke periode. Tegelijkertijd was ik gestart met een antibioticakuur en voelde ik hoe ik lichamelijk letterlijk ‘opknapte’. Hoewel er gewaarschuwd…
Onbevreesd kwetsbaar
Er bestaat een foto van mij uit mijn studententijd. Eentje die net vanuit een verkeerde hoek genomen is, eentje waarvan ‘men’ van alles kan denken. Eentje waarvoor ik me schaam, ook al heb jij hem als lezer nooit gezien. Maar het feit dat hij er is, dat hij bestaat en dat de mogelijkheid er is…
Trots op je tranen
Ik kijk hem aan. De tranen schieten in mijn ogen. ‘Damn’ is mijn eerste gedachte. Niet nu. Niet hier. Niet in deze situatie. Ik kijk om me heen. Verontschuldig me met een korte schouderophaal. “Niks van aantrekken hoor. Ik huil nu eenmaal snel”. Het voelt echter helemaal niet goed. Van binnen balt mijn maag zich…
Uitstelgedrag
“Nu ga je het echt doen”, spreek ik mezelf streng toe. Mijn benen bewegen richting de keuken waar mijn telefoon op tafel ligt. In plaats van gelijk te gaan zitten en het telefoonnummer te draaien wat ik op een briefje heb geschreven valt mijn blik op het koffiezet apparaat. “Ach ja, als ik nu eerst…
Damn! Keihard met mijn kop tegen de muur geknald..
Ik besef dat degene aan de andere kant van de lijn het niet kan zien en toch haal ik onbewust mijn schouders op. “Ik weet het niet hoor Anouk”, zeg ik tegelijkertijd. “Ik baal gewoon. Ik had gehoopt iemand gevonden te hebben die me verder ging helpen maar nu zit ik alsnog alles te doen.…
Dromen over later
Op zaterdagochtend lag ik onder mijn grootste warme dekbed heerlijke plannen te maken voor mijn sportieve toekomst. Maar ondertussen was ik nog niet in beweging komen… Het ging ongeveer zo in mijn hoofd: “eigenlijk zou het zo fijn zijn als ik fit was en energie kreeg van sporten”. “Ja! riep mijn onderbewuste positieveling. Dan gaan we…
Als ik nog niet zielig was dan werd ik het wel…
Komende zomer ga ik trouwen. Althans. Dat staat op de planning. In 2014 werd ik gevraagd op het moment dat we elkaar 10 jaar kenden en het leek een prachtig moment om met circa 12,5 jaar dan de grote stap te gaan wagen. De vragen uit onze omgeving betreffende een datum , locatie, jurk, feest…
Jezelf iets gunnen is niet egoïstisch
Het is eind 2015 en al een jaar zit er een dame in mijn facebookgroep, een lieverd, die wat mij betreft zou mogen staan als bemoedigingskampioen van Nederland. Mocht je het nodig hebben: zij wordt je grootste fan en zelfs wanneer jij overtuigd bent dat hetgeen je doet ‘niet zoveel voorstelt’ dan is zij degene die…