“Nu ga je het echt doen”, spreek ik mezelf streng toe. Mijn benen bewegen richting de keuken waar mijn telefoon op tafel ligt. In plaats van gelijk te gaan zitten en het telefoonnummer te draaien wat ik op een briefje heb geschreven valt mijn blik op het koffiezet apparaat.
“Ach ja, als ik nu eerst koffie zet, dan heb ik dadelijk na het gesprek een beloning” zeg ik tegen mezelf. Ik draai me resoluut om en begin de koffie te zetten. Ondertussen bedenk ik me wat ik precies wil gaan zeggen. Ik merk dat ik nog wat twijfel en voordat ik het weet ben ik het aanrecht even met een nat doekje aan het afdoen en ga ik wat rommelen in huis.
Inmiddels is de koffie klaar dus ik gun het mezelf om even te gaan zitten. Het afgelopen uur ben ik druk bezig geweest dus ik sta het mezelf toe om niet meteen te gaan bellen maar eerst even te ontspannen.
“Jee, wat vliegt de tijd”. Ik schrik als ik op de klok kijk. Het kwartiertje is, door een chat op social media, inmiddels een half uur geworden. Ik baal, want ik moest nog zoveel doen vandaag… Voor ik het weet zit ik op de fiets op weg naar de winkel om boodschappen te doen. Ik loop nog snel even een andere winkel binnen waar ik me bedenk dat ik thuis nog wat van zolder moet pakken zodat ik een vriendin weer vooruit kan helpen. Meteen maar even doen als ik de spullen in de kasten heb gelegd.
Het briefje met het nummer dat ik moet bellen ligt nog altijd op tafel. Ik pak het op en leg het op de kast. Dan vergeet ik het dadelijk niet als ik weer beneden kom…
Ik smeer een boterham en schenk een glas melk in alvorens ik, nog kauwend, naar boven vertrek. Ik neem mezelf voor om dadelijk, na de zolder en het telefoontje, even te gaan zitten.
Om kwart voor 6 schrik ik op… een sleutel in het slot! Mijn vriend is weer thuis en met dat besef weet ik ook dat er weer een dag voorbij is gegaan. Een dag waarin ik druk bezig was, maar waarin ik niet datgene heb gedaan wat ik had moeten doen…
Pffff…. Hebben jullie dat nou ook??
Dat soort uitstelgedrag als je iets moet gaan doen wat je lastig vindt?
Inmiddels heb ik behoorlijk wat tips verzameld, laat me weten als je nog wat goede hebt:
- Bel voor 9 uur ‘s morgens. Dit is handig, omdat de ander dan nog de hele dag voor zich heeft en vaak makkelijker de tijd voor jou zal nemen. Maar het is ook goed voor jezelf. Want door deze deadline kun je jezelf er beter toe aanzetten.
- Wacht niet tot je alles helder hebt wat je wilt zeggen. Zorg wel dat je je doel voor ogen houdt. Ga zitten, haal diep adem en begin!!
- Twijfel eens aan je eigen gedachten. Elke gedachte die nu in je opkomt om ‘toch wat anders te gaan doen’ of ‘eerst meer op te schrijven’ is waarschijnlijk niet waar en enkel door je verzonnen om ‘uitstel te krijgen’. De kans dat uitstel tot afstel leidt zal door je gedachten ontkent worden maar je weet best wel dat ik nu gelijk zou kunnen hebben….
- Zorg voor back-up. Er zijn genoeg mensen die het gevoel hebben dat ze dichtslaan of ‘niet meer weten wat ze moeten zeggen’. De kans is zeer klein dat je echt dichtslaat maar mocht je dit gevoel hebben zorg dan dat je hulp inschakelt. Iemand die bij je is en in het ergste geval de telefoon overneemt. Of ga langs in plaats van bellen. Sta in ieder geval niet toe dat je door dit soort gedachten helemaal niet meer belt.
- Vier je successen! Geniet met volle teugen als het je gelukt is om de moed te tonen te doen wat nodig is om vooruit te komen! Weet dat het de volgende keer weer een klein stukje makkelijker gaat.