Mijn telefoon piept.
Heel even kijk ik op.
Eerst door met waar ik mee bezig ben
Dadelijk ga ik wel even kijken
Nogmaals licht mijn beeldscherm op.
Nu ben ik voldoende afgeleid.
Ik duw mijn laptop aan de kant
En pak met met rechterhand mijn telefoon.
Bijna gedachteloos unlock ik hem
Terwijl ik me omdraai naar het aanrecht
Om ondertussen nog even snel
Een nieuw bakkie koffie te zetten
Dan valt mijn oog op de foto die ik kreeg
Iemand heeft me het resultaat van een oefening gestuurd
Een uitdaging die ik gaf, is daarmee aangenomen
En vandaag kwam daarvan het bewijs
De glimlach zit nog op mijn gezicht
Als een ander piepje klinkt
Een nieuwe klant laat me weten
Hoeveel de coaching in beweging zet
Met een voldane zucht ga ik zitten
Wat heerlijk mensen te zien ontwikkelen
Kort sluit ik mijn ogen
En voel hoe dankbaar ik ben voor mijn werk
Dan zie ik een twee mails binnenkomen
De ene is een nieuwe aanmelding
De ander een reactie op mijn blog die begint met
Lieve Xandra, wat ben ik blij je te kennen..
Ik voel hoe dit me overweldigt.
Zoveel fijne dingen bij elkaar
Zoveel mensen die ik mag bereiken
Inspireren en bemoedigen
Kennis in combinatie met contact
Daar word ik blij van
Argumenten ontmaskerd zien worden
En kwartjes horen vallen
De rest van de dag
Droom ik een beetje weg
Terwijl ik online modules uitwerk
Voor de training die binnenkort start
En mail ik met een ontwerper
Aan de andere kant van de wereld
Of ze mijn nieuwe logo
Wil voorzien van een ondertitel
Opleidings- & expertisecentrum hoogsensitiviteit
Mag er komen staan
En stiekem pis ik bijna in m’n broek
Want wie ben ik om dat te zeggen?
De gedachte herken ik
Het bijbehorende gevoel ook
Weg willen rennen er niet aan beginnen
Hopen dat iemand me komt redden
Ik voel me kwetsbaar en overweldigd
Door de enorme toekomst die er voor me ligt
maar tegelijkertijd weet ik zeker
dat dit is wat ik brengen wil
HSP zat zo lang in mijn verdomhoekje
Al die zweverige onzindingen
Waarom rust en kalmte en weinig kunnen
Terwijl de wereld op je wacht?
Ik word er boos van
En verdrietig
Want ik wil leven
To the max
Sensitief leven is zoveel meer
Dan enkel stress management
Het vereist zelfkennis
En een mespuntje lef
Verbinding maken met jezelf,
De ander en de wereld om je heen
Het klinkt basaal en makkelijk
En toch loopt het zo vaak mis
Mijn verhalen te delen hierover
Levenslessen als uitgangspunt
Zelf je eigen conclusies trekken
En aan de slag met dat wat werkt
Daar ligt wat ik te brengen heb
Op deze fantastisch mooie aarde
De ander laten begrijpen en ervaren
In het contact ligt onze menselijke waarde
De dag erna gaat mijn telefoon
Net na de middag
Een vriendelijke vrouwenstem
Vertelt me verkeerd verbonden te zijn
Amper een uurtje later lees ik op Facebook
‘Net mijn lefspieren getraind’
En besef ik dat het belletje dat ik kreeg
Iemand was die de Moed om te Falen traint
Ik lach en slik en knik tegen mezelf
Het is goed, het mag gaan gebeuren
GaveMensen groeit uit z’n velletje
En is toe aan de volgende stap
Ik druk op de knop en bevestig mijn opdracht
Een nieuw logo en standmateriaal
Komende maanden wordt het ontwikkelt
De wereld mag weten… ik kom eraan!