Oh, tuurlijk kende ik mensen die altijd gelukkig en vrolijk zijn. Ik dacht altijd dat ze zo geboren waren. Misschien dat ze het vroeger wel ooit zwaar hadden gehad maar op dit moment ging het leven ze vast gemakkelijk af ….
Totdat ik het ‘geluk’ had een workshop te volgen over de mindsettheorie van Carol Dweck: “Een vaste mindset vormt een belemmering voor leren en groeien, terwijl een groeimindset zorgt voor motivatie en doorzettingsvermogen, welke onmisbaar zijn voor het ontwikkelen van talenten.”
Thuisgekomen dacht ik hierover na. Talent is niet aangeboren, het is iets waar je continue aan blijft werken…Zou dit ook gelden voor mensen die gelukkig zijn?
Ik heb mezelf altijd bestempeld als dubbelzijdig belemmerd. Biologisch omdat ik als hoogbegaafde nou eenmaal erg leun op gedachtenkracht (en dus ook piekeren), in combinatie met omgevingsfactoren (thuis is het positivisme me niet met de paplepel ingegoten).
Maar zou het zo kunnen zijn dat positief in het leven staan ook een mindset is die ontwikkeld kan worden? Dit vroeg ik mij af en ik probeerde op zoek te gaan naar antwoorden. Ik leerde dat gelukkige mensen dit zijn door de keuzes die ze maken in hun denken en gedrag. Bijvoorbeeld:
Kiezen voor optimistische gedachten.
Dit was echt nieuw voor me! Bijna shocking dat mensen die optimistisch in het leven staan dus écht elke keer opnieuw moeten (willen?) kiezen voor prettige gedachten. Dat dit niet iets is wat zomaar komt aanwaaien, maar dat het een manier is waarop je naar het leven kijkt. In plaats van te reageren vanuit verwondingen uit het verleden, kijken gelukkige mensen naar de mogelijkheden die de situatie te bieden heeft en wat ervan geleerd kan worden. Oké, dit zou ik ook kunnen doen. In ieder geval vaker dan ik tot nu toe gedaan had zo beloofde ik mezelf!
Acceptatie
Verander wat je kunt veranderen en accepteer alles waar je geen vat op hebt. Dit heb ik gelukkig wel van thuis meegekregen. Maar het weerhield me er niet van om toch geregeld te ‘klagen’. Tegenwoordig probeer ik het meer los te laten of de verantwoordelijkheid neer te leggen waar hij behoort. Lukt me nog niet altijd hoor, dat zeg ik jullie eerlijk. Maar het scheelt wel al een hoop frustratie.
Vergeving
Wat blijkt? Gelukkige mensen laten hun negatieve gevoelens naar andere mensen snel los. Ze realiseren zich dat deze negatieve gedachten hen ongelukkig maken. Ze beseffen dat het gedrag van de ander puur iets van de andere persoon is en ze blijven liefdevol en positief naar zichzelf en naar de ander zonder te oordelen. Oef… niet oordelen, het bij de ander laten. Pittige kost voor mij maar ook hierin probeer ik mij elke dag een beetje beter te bekwamen.
Vriendelijkheid
Het is een wisselwerking; geef en je krijgt vriendelijkheid terug. respect kun je niet afdwingen. Vrolijke/gelukkige mensen beseffen dat hun geluk voor een deel wordt bepaald door hun liefdevolle gedrag.
Dankbaarheid
Dit heb ik geleerd van mijn kinderen! Ik vertelde hen dat ze ‘dank je wel’ moeten zeggen als ze iets krijgen en niet moeten gaan klagen als ze liever iets anders wilden. En het gekke was? Ze deden het nog ook! Sterker nog, zij toonden vaker dankbaarheid en maakten vaker complimentjes dan ik deed en hierdoor maakte mijn hart elke keer een sprongetje. Ik heb erg hard getraind om hen nu bij te houden in deze dankbaarheidsontwikkeling en hierdoor waardeer ik de kleine dingen in het leven steeds meer. Van een kop thee die ik krijg aangereikt tot een lieveheersbeestje wat op m’n arm komt zitten…
Vandaag sprak ik erover met mijn vriend. Op het HB-forum werd een opmerking gemaakt over mijn positivisme en ook thuis herkende men mijn groei van de afgelopen jaren (gelukkig ! Dank daarvoor!).
Ik besefte dat mijn overtreffende trap van pessimisme uit het verleden ‘ironie – sarcasme – cynisme’ minder vaak voorkwam. Ik ben nu meer gefocust op het positieve ‘acceptatie – dankbaarheid – geluk’.
Door te beseffen dat geluk bij mezelf van binnen zit en dat het een manier van denken en gedragen is ben ik in staat om het te vergroten. Met vallen en opstaan, elke dag een beetje beter.
Het klinkt nog altijd vreemd om te benoemen en wellicht verklaart iedereen me voor gek omdat ik niet eerder snapte dat het zo werkte……maar….
Gelukkig zijn overkomt je niet, je moet er gewoon aan werken!